Articles: a/an/the (Przedimki: a/an/the)

Przedimki (eng. articles) były, są i prawdopodobnie będą (choć nikomu tego nie życzę) zmorą wszystkich tych, którzy kiedykolwiek zdecydowali się lub zostali zmuszeni ;) do nauki języka angielskiego. Co ciekawe, a zarazem niepokojące - problem nie dotyczy jedynie tych, którzy w tej dziedzinie stawiają swoje pierwsze kroki.

Prawda jest taka, że nawet po studiach licencjackich z zakresu filologii angielskiej ciężko jest posługiwać się nimi, nie popełniając przy tym błędów. Nie chcę tu nikogo zniechęcać do nauki, wręcz przeciwnie - aby uniknąć niemiłych niespodzianek w przyszłości, zachęcam, aby swoją wiedzę na temat "artikli" zaktualizować już teraz.

Oto parę faktów, o których warto wiedzieć:

Fakt I (beginner): Przedimka określonego the używamy w przypadku, gdy dana rzecz znana jest obojgu rozmówcom, natomiast przedimka nieokreślonego a lub an używamy, gdy rzecz nie jest znana żadnemu z rozmówców. Przedimków a/an używamy jedynie z rzeczownikami w liczbie pojedynczej.

Przykład: 

- The man in blue shirt is watching me. (w pobliżu widzimy tylko jednego mężczyznę w niebieskiej koszuli)

- I have a new boyfriend. (nie mamy na myśli żadnej konkretnej osoby, informujemy o samym fakcie)

Ponadto, przedimków a/an używamy, gdy mówimy o danej rzeczy po raz pierwszy. Kiedy wspominamy o niej ponownie, używamy przedimka the, ponieważ rzecz ta jest już znana wszystkim rozmówcom.

Przykład:

- I am reading a very interesting book. The book was written by an English writer.

A stawiamy przed rzeczownikami zaczynającymi się spółgłoską (a table, a cat), an - przed rzeczownikami zaczynającymi się samogłoską (an apple, an animal).

Fakt II (intermediate): Wybór przedimka a lub an zależy od wymowy, nie zaś od pisowni danego słowa.

Przykład:

- an hour (mimo, że "h" jest spółgłoską, dźwięk ten jest tutaj niemy, przeczytamy go więc jako [en ałer])

- a univeristy ("u" jest samogłoską, jednak "u" czytamy jako "ju", stąd [e juniversiti])

Fakt III (advanced): Góry, pasma górskie, wyspy, zespoły wysp... Czyli "when the hell should I use the and when zero article?" :) Poniżej ściągawka dla nieco bardziej zaawansowanych.

the

- oceany (the Pacific)

- morza (the Baltic Sea)

- rzeki (the Vistula)

- kanały (the English Channel)

- pasma górskie (the Alps)

- grupy wysp (the Bahamas)

- pustynie (the Sahara)

- instrumenty (the drums)

- hotele (the Bristol Hotel)

- kina (the Apollo Cinema)

- teatry (the Great Theatre) 

- muzea (the Chopin Museum)

- kluby (the Aquarium)

- restauracje/puby (the Black Sheep)

- rzeczy, które istnieją jedynie w jednym "egzemplarzu" (the sun, the Earth, the Vietnam War, the UN)

- osoby należące do pewnej grupy/klasy (the young, the dead, the unemployed)

- wynalazki (the radio, the computer, the telephone; wyjątek: e-mail, video)

- nacje (the Japanese, the British, the French)

zero article (brak przedimka)

- imiona/nazwiska (chyba, że mamy na myśli konkretną rodzinę, np. the Smiths)

- miasta

- kraje (chyba, że zawierają "rzeczownik pospolity", np. the United Kingdom; lub: the Hague)

- posiłki (chyba, że mówimy o uroczystym, formalnym spotkaniu, np. a dinner at the restaurant)

- rzeczowniki abstrakcyjne (anger, beauty, luck, patience, courage, poetry)

- nazwa firmy (Facebook, Microsoft)

- większość ulic/dróg

- większość parków/placów/mostów

- nazwy dyscyplin sportowych (tennis)

- rzeczownik określony literą lub liczbą (gate 10, room 412, page 5)

- tytuły artykułów, nagłówki ("Police Confirm Shotgun Attack on Train")

***

Mam nadzieję, że powyższy tekst rzucił trochę światła na nieco problematyczny temat przedimków w języku angielskim. Będę przeszczęśliwa, jeżeli przyda się on chociaż jednej osobie. Pamiętajcie, aby dać znać na czym polega Wasz problem językowy - z miłą chęcią się z nim rozprawię :-).